از آن جایی که ایمپلنت یکی از بهترین و کاربردیترین روشها برای جایگزینی دندانهای از دست رفته میباشد دارای تنوع بسیاری از لحاظ جنس و روش اجرا میباشد.
انواع ایمپلنت از لحاظ روش اجرایی:
ایمپلنت های معمولی
همان ایمپلنت دندانی رایج هستند که در درون استخوان فک قرار داده می شود و پس از حدود 3 الی 6 ماه به استخوان فک جوش می خورند.
_ ایمپلنت فوری
این نوع ایمپلنتها سرعت جوش خوردن بیشتری به استخوان فک دارند و طول درمان در آنها نسبت به سایر انواع ایمپلنتها بسیار کمتر می باشد.
یکی از انواع ایمپلنت است که خود به دو صورت انجام میشود:
- fresh sock :
در این روش پایه ایمپلنت بلافاصله بعد از کشیدن دندان کاشته میشود و برای پرکردن و متراکم کردن جای خالی دندان کشیده شده از پودر استخوان و ممبران استفاده میشود.این امر باعث ثابت شدن ایمپلنت در ناحیه مورد نظر میشود.
- immediate loading : دراین نوع از ایمپلنت همزمان با کاشت پایه ایمپلنت، پروتز آن نیز گذاشته میشود.
توجه داشته باشید که این پروتز موقت است و بعد از طی پروسه جوش خوردن پایه ایمپلنت به استخوان فک، پروتز دائم گذاشته میشود.
فقط توجه داشته باشید که انجام ایمپلنت فوری حتما باید با مشاوره، تشخیص و تجویز دندانپزشک انجام شود و اگر چنان چه به دلایلی انجام آن میسر نمیباشد اصراری به اجرای آن نداشته باشید.
_ ایمپلنت دیجیتال
در این نوع ایمپلنت با استفاده از تجهیزات و ابزارهای دیجیتال جراحی ایمپلنت با کمترین میزان شکاف و برش ، حداقل خونریزی و حداقل درد انجام می شود. ایمپلنت دیجیتال با استفاده از ابزارهای بسیار پیشرفته و نرمافزارهای سه بعدی درصد موفقیت بالاتری دارد.
نرمافزارهای شبیهساز سه بعدی با ارزیابی وضعیت استخوان و وضعیت عصب اطلاعات دقیقتری را به دندانپزشک میدهند. در نتیجه میزان برش و شکاف نیز دقیقتر بررسی میشود.
توجه داشته باشید که ایمپلنتهای دیجیتال به دلیل دقیق بودن باعث ایجاد قدرت جویدین بالاتر و استحکام بیشتر میشوند.
_ اوردنچر
این نوع ایمپلنت ها جایگزین دندانهای مصنوعی سنتی هستند. به این صورت که دست دندانهای مصنوعی با قرار گیری بر روی پایه ایمپلنت استحکام بیشتری خواهند داشت.
در واقع ایمپلنت اوردنچر روش ارزانتری از ایمپلنتهای دیجیتال محسوب میشود.
این روش مشکلات لقی دندان را ندارد. و به طور کلی میتوان گفت مشکل لق بودن دندانهای مصنوعی در دهان را بر طرف می سازد.
_ بریج بر پایه ایمپلنت
بریج دندان روشی برای پر کردن جای خالی دندان به صورت مصنوعی است، که در بین دندانهای دیگربه صورت رابط یا پل قرار میگیرد. در واقع در این روش دندانهای طبیعی به عنوان پایه پل رابط استفاده میشوند. حال اگر دندان طبیعی وجود نداشته باشد و نیاز به پایه رابط برای پل باشد از بریج بر پایه ایمپلنت استفاده میشود.
در واقع بریج بر پایه ایمپلنت نیروی تکیه گاه خود را از دندانهای طبیعی نمیگیرد. و به جای آن از پایه تیتانیومی که در فک قرار میگیرد، استفاده میشود.
_ مینی ایمپلنت
مینی ایمپلنت ها همان ایمپلنت با سایز کوچک هستند و شما را از برخی پیوندهای استخوان خلاص می کند.
این روش به طور کلی از نظر ساختاری شبیه به ایمپلنت معمولی است. اما سایز کوچکتری دارد. در اجرای مینی ایمپلنتها از تکنیکهای جدیدتری نسبت به انواع ایمپلنت معمولی استفاده میشود. و کم و کاستیهای ایمپلنت معمولی توسط این ایمپلنتها برطرف میشود.
میزان درد و خونریزی مینی ایمپلنتها نیز نسبت به ایمپلنتهای معمولی کمتر میباشد. و اگر به درستی و طبق استانداردهای علمی و جهانی کاشته شوند، درصد ماندگاری و موفقیت بالاتری نیز خواهند داشت.
ایمپلنتهای دندانی بر اساس روکشی که مورد استفاده قرار میگیرد. دارای انواع مختلفی هستند که شامل موارد زیر میشوند.
_ روکش پی اف ام
روکش پی اف ام ترکیب فلز و چینی می باشد که از قیمت مناسبی نیز برخوردار می باشد.
_ روکش زیرکنیا
روکش زیرکنیا یکی از روکش های تمام سرامیک محسوب می شود و از زیبایی و استحکام بالایی برخودار است.
_ روکش ایمکس
روکش های ایمکس نیز یکی از دیگر روکشهای تمام سرامیک هستند که جنس آن از لیتیوم دی سیلیکات میباشد.
این روکشها به دلیل زیبایی ، استحکام و طول عمر بالا دارای طرفداران بسیاری زیادی می باشند.